Friday
!من هم می رنجم
هیچ وقت عادت نداشتم غر بزنم. همیشه فکر می‌کردم بهترین خصوصیت اخلاقی‌‌ام همین باشد. هیچ وقت هم عادت ندارم گله کنم یعنی آنقدر کم پیش می‌‌آید که باعث تعجب میشود. البته بد تر هم شده‌ام قبلتر‌ها بیشتر از حالا گله و شکایت می‌کردم گاهی غری هم شاید میزدم ولی به یمن مهاجرت و ۶ سال زندگی در غربت که سه سالش هم تنهایی مطلق بوده است همان اندک جسارت گله مندی را هم از ما گرفت! مهاجرت خیلی کارهای دیگر هم کرد که خوب اکثرا نتیجه‌اش مثبت بوده است. مثلا من بی صبر و تحمل را صبور کرد، خیلی صبور! یک زمانی باید جداگانه و مفصل در باب این مهاجرت بنویسم.احساس می‌کنم که علت این ساکت بودن و در برابر اتفاقات و رفتار‌ها دم برنیاوردن این است که متاسفانه در اکثر موقع با برخورد شدید اطرافیان مواجه میشوی وقتی که انتقاد میکنی. حتا بعضی افراد ناراحت میشوند که چرا ازشان رنجیدی! می‌خواهم بگویم رنجشم را، می‌خواهم تعجب کنند، برایشان عادی میشود و من هم عادت می‌کنم که نریزم در دلم. تا نترکیده است باید شروع کنم
Wednesday
TIME MAGAZINE
چند روزیست که بحث رای دادن جهت انتخاب تأثیر گذارترین فرد سال برای مجلهٔ TIME مطرح شده است. در Facebook خبرهایش مرتب به روز میشود از دو روز پیش و امروز صبح دیدم که موسوی به رتبه ۱ رسید.
چیزی که بسیار تأسف آور است این است که دیدم بعضی افراد با افتخار اعلام کرده بودند که صد بار رأی داده اند و جایی چند روز پیش خواندم که شخصی نوشته بود مجله تیم چند بار رای دادن را اشکال نمی‌داند. واقعا هنوز هم هستند کسانی که باید بهشان اصول اخلاقی را گوشزد کرد؟ یعنی مجله TIME باید حتما بگوید و تاکید کند که چند بار رأی ندهید تا واقعا بفهمند که نباید بیشتر از یک بار رای داد؟ هیچ وقت آن سوی قضیه را فکر نمیکنند که به حقوق دیگران تجاوز کردند؟ نه فقط به حق شرکت کنندگان بلکه به حق رأی دهندگان، یعنی جای کس دیگر تصمیم گرفتند و بجایش رای داده‌اند، آخر این اعتراضات با چه هدفی بود مگر نه اینکه به رای هایی که داده بوئد و به حساب نیامده بود اعتراض داشتید مگر نه اینکه به اینکه جای شما تصمیم گرفته بودند اعتراض داشتید؟ پس این چه رسوأ
در طی این اتفاقات اخیر، منظورم فعالیتهای در اعتراض به انتخبات است، واقعیتهای دردناکی از طرف جامعه برایم روشن میشود که بسیار شرمآور است. فکر نمیکنم با این سطح توجه و احترام به اخلاق بتوانیم جامعهای سالمی داشته باشیم. فقط می‌توانم بگویم متاسفم.
چیزی که بسیار تأسف آور است این است که دیدم بعضی افراد با افتخار اعلام کرده بودند که صد بار رأی داده اند و جایی چند روز پیش خواندم که شخصی نوشته بود مجله تیم چند بار رای دادن را اشکال نمی‌داند. واقعا هنوز هم هستند کسانی که باید بهشان اصول اخلاقی را گوشزد کرد؟ یعنی مجله TIME باید حتما بگوید و تاکید کند که چند بار رأی ندهید تا واقعا بفهمند که نباید بیشتر از یک بار رای داد؟ هیچ وقت آن سوی قضیه را فکر نمیکنند که به حقوق دیگران تجاوز کردند؟ نه فقط به حق شرکت کنندگان بلکه به حق رأی دهندگان، یعنی جای کس دیگر تصمیم گرفتند و بجایش رای داده‌اند، آخر این اعتراضات با چه هدفی بود مگر نه اینکه به رای هایی که داده بوئد و به حساب نیامده بود اعتراض داشتید مگر نه اینکه به اینکه جای شما تصمیم گرفته بودند اعتراض داشتید؟ پس این چه رسوأ
در طی این اتفاقات اخیر، منظورم فعالیتهای در اعتراض به انتخبات است، واقعیتهای دردناکی از طرف جامعه برایم روشن میشود که بسیار شرمآور است. فکر نمیکنم با این سطح توجه و احترام به اخلاق بتوانیم جامعهای سالمی داشته باشیم. فقط می‌توانم بگویم متاسفم.
رابطه
من معتقدم که آدم‌ها به هم جذب نمیشوند مگر اینکه نواقص اخلاقی مشترکی داشته باشند. شاید ظاهر قضیه اینطور به نظر بیاید که علایق و ایده‌های مشترک دارند ولی در واقع خلل‌ها و کمبود‌ها نقش بزرگتری در نزدیکی ادامها ایجاد میکنند
Subscribe to:
Posts (Atom)
